Fragment opowiadania Twarzą w twarz - "Tete-a-tete" Jagodziński, Strobel - Studio Realizacji Myśli Twórczych

Knajpa Pod Zerwaną Struną miała swoją cichą renomę. Położona z dala od głównych traktów imprezowych miasta, nie przyciągała hałaśliwej młodzieży w obowiązującej w danym sezonie stylizacji. Nie uświadczyłbyś tu miejskiego drwala, metroseksualnego efeba czy jaką tam aktualnie kreację suflowały modowe blogi. O, nie. Pod Zerwaną Struną nie było miejscem dla sfrustrowanych dziewcząt i chłopców, lecz przystanią dla kobiet i mężczyzn, którzy zachowali jeszcze tę rzadką cnotę patrzenia na siebie z odrobiną dystansu.

W ciemnym, przytulnym wnętrzu, pozbawionym dizajnerskich mebli i gadżetów oferowano potrawy smaczne i proste oraz niewymyślne zdrowe trunki pokrzepiające nie tylko ciało, ale i skołataną duszę, które ja − nieuleczalny hipochondryk −  gotów byłem zaakceptować. Zwłaszcza że w Pod Zerwaną Struną najważniejsza była muzyka. Żadnych list przebojów, żadnych gorących hitów na czasie. Co za ulga, rzadkie ukojenie. Tylko prawdziwa muzyka. To ona była sensem i istotą tego miejsca oraz głównym powodem, dla którego zakotwiczyłem tu na stałe.

Ci dwaj spotykali się tutaj chyba już od lat. Czy sami potrafiliby powiedzieć od jak wielu? Szczerze wątpię. Nie widziałem, żeby umawiali się na wódeczkę czy rozmowy o życiu. Po prostu się tu widywali, mijali. Ot, bywalcy jednego ulubionego adresu.